روشهای جلوگیری از رفتن آب در گوش نوزاد در حمام

چگونه از رفتن آب به گوش های نوزاد در حین حمام کردن جلوگیری کنیم؟ چکار کنیم که حین حمام کردن نوزاد آب وارد گوش های او نشود؟ و …

سوال های بالا جزو پرسش هایی است که توسط والدین کم تجربه که به تازگی صاحب فرزند شده اند بارها و بارها مطرح شده است.

بسیاری از مادر و پدرها نگران سلامتی فرزند خود هستند و می ترسند با ورود آب حین حمام کردن به گوش نوزاد، شرایطی برای عفونت گوش نوزاد فراهم شود و سلامتی کوچولویشان به خطر بیفتد.

یکی از مهمترین مسائلی که می تواند از ورود آب در هنگام حمام کردن به گوش نوزاد جلوگیری کند آشنایی با روش صحیح استحمام کودک می باشد که اکثریت والدین با آن آشنایی ندارند و به مرور زمان مهارت لازم را کسب می کنند.

چندین راه حل برای جلوگیری از ورود آب در هنگام حمام کردن به گوش نوزاد وجود دارد که در زیر هر کدام را مطرح کرده و توضیح مختصری در مورد آن می دهیم.

قبل از شرح موضوع بالا شاید برای شما این سوال مطرح شود که چرا اینقدر این موضوع مهم است و اگر آب وارد گوش نوزاد شود مگر چه اتفاقی پیش می آید؟

ورود آب به گوش تعادل PH  را تغییر می دهد و گوش را مستعد عفونت می کند.

تا جای امکان باید از ورود آب به گوش نوزاد جلوگیری کنید تا منتظر عفونت گوش و شرایط نامساعد قبلی باشید.

پس اگر می خواهید از همه ی عفونت های ناخوشایندی که در ناحیه گوش میانی و گوش بیرونی که بر پرده ی گوش تاثیر می گذارند جلوگیری نمایید، روش های گفته شده در زیر را انجام دهید:

روش های جلوگیری از رفتن آب در گوش نوزاد:

گوش گیر:

یکی از توصیه های مهمی که برای جلوگیری از ورود آب به گوش نوزاد حین حمام کردن می شود این است که برای او گوش گیر خریداری نمایید تا ورودی گوش را مهر و موم کرده و فضای ضد آبی برای جلوگیری از وارد شدن آب فراهم کند.

البته در این حالت نیز امکان دارد با جنب و جوشی که کودک می کند گوش گیر از گوش خارج شود و آب وارد گوش شود.

کلاه حمام:

کلاه دوش یا کلاه حمام کودک به اندازه ی گوش گیر مناسب نیست اما بسیار پر کاربرد است.

کلاه محافظ حمام کودک عموما جنس فومی دارد و قسمت پشت آن دکمه دار است و بر روی سر کودک قرار می گیرد تا آب و کف حین شستشوی سر کودک وارد چشم ها و گوش او نشود.

پنبه آغشته به وازلین:

روشی که اکثریت مادرها از قدیم از آن استفاده می کردند و بسیار رایج است استفاده از گلوله های پنبه ای آغشته به وازلین می باشد.

در این روش فقط باید برای خرید وازلین و پنبه اقدام کنید و پنبه ها را گلوله کرده به اندازه گوش کودک و آغشته به وازلین کرده و در قسمت ورودی گوش کودک قرار دهید تا از ورود آب به گوش نوزاد حین حمام کردن جلوگیری کند.

روش سوم نسبت به دو روش قبل در دسترس تر است با این تفاوت که روش سوم را هر بار قبل از حمام رفتن کودک باید آماده کنید.

توجه داشته باشید که کل گلوله پنبه باید آغشته به وازلین شود و کاملا پوشش داده شود در غیر این صورت خیس می شود و به ورود آب به مجرای گوش کمک می کند!!

مراقب باشید آنقدر عمیق پنبه وازلینی را به گوش نوزاد فشار ندهید که به مجاری گوش وارد شود و به گوش آسیب وارد کند بلکه باید در قسمت گوش خارجی نوزاد قرار بگیرد.

مورد بعد اینکه مطمئن شوید که گلوله های پنبه وازلینی از گوش کودک خارج می شوند.

مادرهایی که کم حوصله هستند می گویند روش بالا مشکل است و تلاش می کنیم که آب وارد گوش کودک نشود اما هیچ تضمینی در عدم ورود آب به گوش نوزاد حین حمام کردن وجود ندارد.

آب بصورت نامنظم است و اگر ورودی گوش کودک را مسدود نکنید امکان دارد هر لحظه آب به گوش کودک وارد شود.

آیا رفتن آب به گوش نوزاد موجب عفونت گوش می شود؟

یکی از شایع ترین بیماری های دوران کودکی گوش درد است که حدود 50 درصد کودکان قبل از یکسالگی برای یکبار هم که شده آن را تجربه می کنند.

در حالت معمول رفتن آب به گوش نوزاد موجب عفونت گوش او نمی شود، پس دلیل نگرانی ها برای دور نگه داشتن آب به گوش نوزاد چیست؟

گوش شامل سه بخش داخلی، میانی و خارجی می باشد.

غشای تمپان که با نام پرده ی گوش شناخته می شود، گوش خارجی و میانی را از یکدیگر جدا می کند.

آب نمی تواند به پرده ی گوش نفود کند و باعث عفونت گوش میانی شود که از نظر پزشکی به آن اوتیت مدیا می گویند.

عفونت گوش میانی اغلب زمانی پیش می آید که یک سرماخوردگی یا عفونت تنفسی با عملکرد طبیعی لوله استاش که نازوفارنکس (گلو فوقانی) به گوش میانی منتهی می شود، تداخل داشته باشد.

وجود آب در گوش می تواند باعث ایجاد گوش شناگر شود و موجب عفونت گوش خارجی شود که اوتیت خارجی نامیده می شود.

گوش شناگر اغلب زمانی اتفاق می افتد که آب به مدت طولانی در گوش بماند و باعث ایجاد باکتری شود.

خارج کردن آب از گوش نوزاد پس از حمام کردن مثل خشک کردن گوش با حوله نیز می تواند از اوتیت خارجی جلوگیری نماید.

در صورتی گوش نوزاد شما دارای سوراخ یا پارگی باشد، سوراخ در پرده گوش موجب ورود آب به گوش میانی می شود.

ورود آب به گوش میانی می تواند خطر عفونت گوش میانی را افزایش دهد.

عفونت یا ضربه شدید گوش می تواند باعث پارگی پرده گوش شود، در اکثریت مواقع سوراخ ایجاد شده کوچک است و بصورت خودکار بهبود می یابد، اما اگر بخش بزرگی از گوش دچار پارگی شود به خودی خود بهبود نمی یابد.

در صورتی که نوزاد شما دچار پارگی پرده گوش شده باشد، امکان دارد پزشک در حین استحمام استفاده از گوش بند را پیشنهاد کند.

همانطوری که بارها و بارها گفته شده پیشگیری بهتر از درمان است و اگر با روش های گفته شده در بالا مانع ورود آب به گوش نوزاد حین حمام شوید دیگر نیازی نیست نگران گوش درد و عفونت احتمالی گوش کودک شوید.